حسن شاملو

​حسن شاملو (قرن 11 ق)

از امرا و اعاظم دربار صفوی است، پدر در پدر در دربار پادشاهان صفوی مصدر مشاغل مهم بودنـــــد حسن خان در زمان سلطنت شاه عباس دوم به جای پدر امیرالامرا و بیگلر بیگی خراسان گردید. وی خطی بسیار نیکو داشته و مجلس او هیچگاه از ارباب کمال خالی نبوده و اکثر اوقات خود را صرف مجالست با دانشمنــــــــــدان و هنرمندان می‌کرده است علاوه بر خط شعر نیز می‌سروده دیوانش دارای سه هزار بیت است که به نظر نصرآبادی رسیده و در عالم آرای عباسی غزلی از او نقل شده است. کتاب نتایج‌الافکار سال وفاتـــــــــــــــــش را 1100 هجری قمری ذکر می‌کند. جنازه او را از هرات به مشهد آوردند و به خاک سپردند. قطعات زیبایی از وی بجای مانده که همگی بر سبک و سیاق میرعماد است. این رباعی از اوست: (با کمی‌جرح و تعدیل / احـــــوال و آثار خوشنویسان)

دارم چو حسن سری بدرگاه رضـــــــــا                بیرون نروم یک قدم از راه رضــــــــــا

خواهی که سرت به عرش توفیق رسد                  بگذار بر آستانه شاه رضـــــــــــــــــــــا